Dode alken
Er liggen nu veel dode alken langs de kust. Zo’n massale stranding van dode zeevogels komt eens in de paar jaar voor. Maar deze keer valt volgens zeevogelonderzoeker Kees Camphuysen van het NIOZ op dat het vroeg in het najaar is en dat het vooral om volwassen alken gaat. Halverwege oktober piekte de sterfte, maar deze is zeker nog niet voorbij.
Verhongering
Ze zijn omgekomen door verhongering. Bijzonder aan deze sterfte, afgezien van de aantallen dode vogels, is de aanwezigheid van volwassen alken in slagpenrui. De alk is normaal pas veel later in de winter langs de Noordzeekust aanwezig en strandingen van alken kennen normaal hun hoogtepunt pas in januari en/of februari.
Afwijkende verschijnselen
Vroeger waren dit soort strandingen aan stookolie gerelateerd, maar ongeveer sinds 2005 is de Noordzee zo goed als schoon wat betreft olie. Massastrandingen kwamen ook vroeger al regelmatig voor, dus nieuw is het fenomeen niet. Maar de verhongering van alkachtigen zo vroeg in de herfst, bij rustig weer, past wel in het beeld van een reeks aan afwijkende verschijnselen in de Noordzee die in elk geval deels samenhangen met de abnormaal hoge temperaturen van het zeewater.” Niet alle alken voor de kust verhongeren Er worden nog steeds ogenschijnlijk fitte dieren gezien.
Zeevogels
Doorgaans zijn alken uitgesproken zeevogels, die meestal ver op zee blijven. De vogels die in de Noordzee overwinteren komen uit broedkolonies langs de rotskusten van het Verenigd Koninkrijk. Het zijn viseters die tientallen meters onder water naar hun prooien duiken, waaronder sprot en haring.
Uit: Nature Today
Foto: Chiel Jacobusse